Aljosja: ‘Nu is het aan u.’

Mensen komen, en mensen gaan. Dit geldt ook voor personeel. Bij Kwintes investeren we in de verbinding met de cliënt totdat doelen zijn bereikt of als begeleiding om wat voor reden dan ook stopt. Aljosja (48) heeft de afgelopen acht jaar zo’n negen persoonlijk begeleiders van Kwintes gehad. Wat een domper lijkt, blijkt achteraf leerzaam te zijn. Deze alleenstaande vader is nu enkele jaren psychosevrij en werkt hard aan zijn herstel. Lees hier zijn verhaal.

Zingen, liedjes schrijven, gitaar spelen, theater; dit zijn enkele passies van Aljosja, voormalig sociaal cultureel werker. Voor de liefde laat hij huis en haard achter en in zijn nieuwe woonplaats start hij als verkoper. Al gauw wordt hij vader. ‘Nu is het aan u, meneer. Slaap is er even niet bij’, zegt de verloskundige bij de bevalling van zijn zoon. Aljosja heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel en blijft negen dagen aaneengesloten wakker waarna hij in een psychose belandt. Politieagenten halen hem thuis op voor een opname in een GGZ-instelling.

Stabiliseren

Na anderhalve maand komt Aljosja thuis bij zijn vrouw en pasgeboren kind. Hij merkt op dat medebewoners van zijn flat hem mijden door wat ze hebben gezien toen de politie hem meenam. Desondanks gaat het met hem en thuis een tijd goed totdat hij in 2014 een terugval krijgt die leidt tot een scheiding met zijn vrouw en kind. Aljosja start opnieuw en krijgt daarbij hulp van verschillende begeleiders van Kwintes. Zo pakken ze samen verhuisdozen uit, sluit hij zich aan bij een kerkgemeenschap waar hij basgitaar leert spelen, vindt hij dagbesteding en durft hij eindelijk weer zijn post open te maken. Maar bovenal leert Aljosja structuur en stabiliteit te creëren in zijn leven. Waar hij zijn zoon voorheen alleen tijdens begeleide omgang ziet, is er nu sprake van co-ouderschap. Elk weekend is zijn 11-jarige zoon thuis bij hem.

Kijk vooruit

Door de jaren heen heeft Aljosja negen verschillende persoonlijk begeleiders en een IPS-jobcoach van Kwintes gehad. Allen hebben hem nieuwe inzichten gegeven. Zo leert hij dat het verleden niet meer te veranderen is en dat hij vooruit moet kijken. Hij heeft zichzelf de figuurlijke ‘schop onder zijn kont’ moeten geven. Door alle belangrijke adviezen samen te voegen weet hij zijn voordeel eruit te halen; hij zet stappen vooruit. Aljosja: ‘Mijn persoonlijk begeleiders waren een luisterend oor en gaven pas advies als ik ernaar vroeg. Stapje voor stapje leef ik nu een psychosevrij leven.’

Ambassadeur

Met hulp van zijn jobcoach is Aljosja tegenwoordig aan het werk als administratief medewerker bij een zorginstelling. In de komende jaren wil hij zijn uren uitbreiden. Door wat hij heeft meegemaakt, onder andere met medebewoners van zijn flat, is hij in zijn vrije tijd Kwintes ambassadeur om meer tolerantie te creëren voor mensen met verward gedrag. Hij vertelt dan over het briefje van €20,-. Aljosja: ‘Als je het briefje vindt, wil je het hebben. Ook al is deze verfrommeld of gescheurd en zit het zelfs helemaal onder de modder. Een mens is net als dit briefje: je houdt altijd je waarde hoe erg je ook in de kreukels zit.’


Delen:

Lees ook deze verhalen

Bewoonster mw. Govers: ‘mijn leven in coronatijd.’

Sinds vier jaar woon ik in Bilthoven in een appartement van Kwintes. In de zomer goed herkenbaar aan de 3...

Harry: ‘door trajectbegeleiding besefte ik dat er toch werk voor mij mogelijk is.’

‘Toen mijn vader overleed, werd ik de kostwinner,’ vertelt Harry. ‘Op mijn 14e  stopte ik met school. Ik begon met...

Quentin: ‘Als mensen je steeds niet begrijpen.’

Zeventig procent van de mensen met een psychische aandoening krijgt te maken met vooroordelen of discriminatie. Dit noemen we stigma...