Wat een man kan, kan ik ook!

‘Onbeperkt leefbaar’. Wat roept dit thema van Internationale vrouwendag 2023 bij jou op? Welke statement maak jij wat betreft vrouwen en hun deelname aan de maatschappij vandaag de dag? Jennifer (38) werkt sinds enkele maanden ter ondersteuning van Kwintes team opvang en begeleiding bij huiselijk geweld. Als oud-cliënt van dit team weet ze zichzelf los te maken van een mentaal isolement waardoor ze nu in mogelijkheden denkt. Samen met haar zoon leeft ze in vrijheid mede dankzij een duidelijke routine die haar rust biedt. Lees hier haar statement!

Vleugels

Een ‘tornado’ noemt Jennifer (38) haar leven met haar ex-man en tevens vader van haar zoontje. Mentaal heeft zij het zwaar te verduren. Door spanning en ruzies hoort Jennifer een aantal jaren geleden van jeugdbeschermingsorganisatie SAVE dat er geen veilige opvoedklimaat heerst en dat ze moet kiezen: scheiden van haar man of betrokkenheid van deze organisatie. Ze kiest voor een scheiding en een verhuizing met haar zoontje naar de vrouwenopvang van Kwintes.

Jennifer: ‘Voor mij voelde ons vertrek alsof ik van een klif af moest springen zonder te weten waar ik terecht zou komen. Halverwege mijn val kwam ik tot de ontdekking dat ik al die tijd vleugels had zonder dat ik het wist.’ Wat in eerste instantie bedoeld was om haar zoontje te beschermen, blijkt later ook een zegening voor haarzelf te zijn. Door het ervaren van vrijheid koppelt ze zichzelf los van de opgelegde gedachte van haar ex-man dat zij alles slecht doet. Jennifer leert voor zichzelf te denken.

Aansluiten

Eenmaal doorgestroomd uit de opvang naar een eigen woning vindt Jennifer op eigen kracht haar plek in de maatschappij. Door haar positieve en open levensinstelling realiseert ze zich dat ze nergens bang voor hoeft te zijn en ze alles kan wat een man ook kan. Als alleenstaande moeder vindt ze een routine die voor haar en haar zoon werkt. Kwintes Team opvang en begeleiding bij huiselijk geweld ziet haar kwaliteiten en creëert speciaal voor haar een betaalde functie. Ze sluit aan bij een hulpvraag om de leefbaarheid voor de vrouwen en kinderen in huis of in de opvang te verbeteren. Zo pakt ze samen met de cliënt allerlei klussen op die vaak door mannen worden gedaan zoals kasten in elkaar zetten, sloten vervangen, verhuizen en schilderen.

Statement

Jennifer: ‘De gedachte dat ik als vrouw alles kan wat een man kan, kan iedere vrouw zichzelf eigen maken. Op jonge leeftijd hebben we geleerd om te categoriseren en daar moeten we mee stoppen. Het gaat erom wie jij bent en dat je werkt aan jouw doelen in het leven. Voor mij is dit ‘onbeperkt leefbaar’, alsof je vleugels hebt.’

Wegens privacyredenen is Jennifer een gefingeerde naam.


Delen:

Lees ook deze verhalen

Bewoonster mw. Govers: ‘mijn leven in coronatijd.’

Sinds vier jaar woon ik in Bilthoven in een appartement van Kwintes. In de zomer goed herkenbaar aan de 3...

Catarina: ’trajectbegeleider Francisca hielp me bij het vinden van werk.’

‘Ik kom oorspronkelijk uit Portugal’, vertelt Catarina (22 jaar). ‘Op mijn vierde ben ik naar Nederland gekomen. Ik heb mbo3...

Harry: ‘door trajectbegeleiding besefte ik dat er toch werk voor mij mogelijk is.’

‘Toen mijn vader overleed, werd ik de kostwinner,’ vertelt Harry. ‘Op mijn 14e  stopte ik met school. Ik begon met...