‘Flexibiliteit is belangrijk in deze baan: calamiteiten gaan voor alles’

Vijf jaar geleden gooide Roland Berends (nu 39) het roer om. De beveiliger ging als zij-instromer aan de slag bij Kwintes. De fijne kneepjes van het vak leerde de woonbegeleider in opleiding op onze locaties in Amersfoort en Soest. Daarnaast nam hij deel aan de eerste Kwintesklas. Onlangs zette Roland een nieuwe stap bij Kwintes: hij is nu complexbeheerder in de regio Gooi & Vechtstreek.

Van beveiliger naar woonbegeleider – voor Roland was het een logische stap. ‘Ik werkte als beveiliger al met kwetsbare doelgroepen, zoals asieljongeren, dak- en thuislozen en mensen met niet-aangeboren hersenletsel’, legt hij uit. ‘Maar mijn taak was om de orde te bewaren. Dat betekende ook dat ik mensen soms midden in de nacht op straat moest zetten als ze overlast gaven. Terwijl ik vond dat ze hulp nodig hadden. Ik sprak hier iemand over die bij Kwintes had gewerkt. Hij zei: “Dat is wat voor jou.” Nog geen drie maanden later kwam de vacature van woonbegeleider in opleiding voorbij. Ik heb meteen gesolliciteerd.’

Continue schakelen

Roland startte bij een beschermd wonen locatie. Hij begeleidde hier mensen met een dubbele diagnose. ‘Dat vraagt wel wat flexibiliteit. Het ene moment kan iemand vrolijk zijn en een paar seconden later slaat de sfeer uit het niks totaal om. Dan staat diezelfde persoon te schreeuwen en met borden te gooien. Als woonbegeleider leerde ik om continu te schakelen.’

Hechte groep

Zijn ervaringen bij de locatie deelde Roland met de andere zij-instromers in de Kwintesklas. ‘Doordat je allemaal bij Kwintes werkt, maak je dezelfde dingen mee. Dat schept een band. We hielpen en steunden elkaar. Zo kwam ik er tijdens de opleiding achter dat ik ADHD heb. Ik ben daar nu helemaal oké mee, maar toen vond ik het best even heftig. Ook maakte ik een keer een suïcide mee op de groep. Ik dacht dat ik dit wel alleen kon verwerken, maar mijn klasgenoten raadden me aan om met een professional te praten.’

Nieuw ritme

De eerste maanden moest de woonbegeleider erg wennen aan zijn nieuwe werkritme. ‘Als beveiliger had ik altijd avond- en nachtdiensten, nu begon ik om 8 uur ’s ochtends met werken. Vaak lag ik tot 3 uur ’s nachts wakker. Dat sloopt je op een gegeven moment. Daarnaast voelde ik me erg verantwoordelijk. Er waren veel zieken in mijn team, en ik sprong zoveel mogelijk in. Zo liepen mijn overuren snel op. Met mijn zorgmanager sprak ik toen af dat we met een schone lei moesten beginnen. Ook om voldoende aandacht aan mijn studie te kunnen besteden.’ Na een jaar rouleerden Roland en zijn klasgenoten naar de volgende locatie. Hij ging aan slag bij beschermd wonen locatie Het Raadhuis in Soest. ‘Hier begeleidde ik volwassen van 25 tot 75 jaar – sommigen met een verslaving. Deze mensen deden een groter beroep op me. Zo was er een cliënt die de hele dag met me naar de kringloop wilde. En een vrouw die op een negatieve manier aandacht zocht, terwijl ze eigenlijk behoefte had aan nabijheid en bevestiging. Op deze locatie leerde ik omgaan met bewoners die veel van me vroegen, die mijn grenzen opzochten of lastig accepteerden. Bewoners hielden me daarmee regelmatig een mooie spiegel voor. Na een tijdje werd ik aandachtsfunctionaris facilitair en contactpersoon voor alle facilitaire zaken op Het Raadhuis. Later werd ik ook aanspreekpunt bij de verbouwing van de ambulante woningen bij Kwintes locatie de Bongerd in Soest.’

Op weg helpen

Na drie jaar bij Het Raadhuisging het kriebelen. ‘Ik vond mijn werk leuk, maar de dagen verliepen vaak hetzelfde’, blikt Roland terug. ‘Mijn zorgmanager hielp me op weg. Ze stelde voor dat ik een loopbaantraject zou volgen om te ontdekken wat ik wilde. Terwijl ik daarmee bezig was, kwam de vacature voor complexbeheerder voorbij. Die functie was me vanwege mijn eerdere facilitaire taken op het lijf geschreven. Ik ben nog altijd heel blij met de steun en het vertrouwen van mijn zorgmanager, waardoor ik deze functie nu heb.’

Leegstand voorkomen

Nu is Roland als complexbeheerder verantwoordelijk voor een veilige en schone werk- en woonomgeving. Hij adviseert en begeleidt bij de veiligheid, het onderhoud en de huisvestig van de locatie. Zijn inwerktijd zit er net op. ‘Ik werk samen met alle Kwinteslocaties voor beschermd wonen en opvang in de regio Gooi & Vechtstreek. Ik zorg er onder andere voor dat kamers zo kort mogelijk leegstaan, zodat mensen snel door kunnen stromen. Binnen 48 uur moet duidelijk zijn wat er moet gebeuren: een likje verf, iets repareren of vervangen .’

Veilig wonen

Korte lijntjes zijn belangrijk in deze rol. Roland schuift aan bij teamoverleggen en houdt contact met aandachtsfunctionarissen facilitair. ‘We hebben extra oog voor mensen die zorg mijden of hun woning vervuilen, omdat hun woning vaker onveilig is. Maar ik controleer ook locaties op veiligheid. Zo zag ik laatst op een jongerenlocatie dat een deur vervangen moest worden, omdat een bewoner die had ingetrapt. Die deur is dan niet langer brandveilig. Flexibiliteit is belangrijk in deze baan: calamiteiten gaan voor alles. Dat ik alles nu zelf moet plannen, is wel even wennen. Eerder werd dat voor me gedaan.’

Fijne werkgever

Roland raadt het zij-instroomtraject van harte aan. ‘Je krijgt hier een mooie baan. Feeling met de doelgroep is wel belangrijk. Kwintes vind ik een fijne werkgever: je krijgt voldoende mogelijkheden om je te ontwikkelen. Naast de Kwintesklas kun je cursussen doen, onder andere over psychopathologie, medicijnen toedienen en bedrijfshulpverlening. Ook voor complexbeheerders wordt nu gekeken naar extra cursusaanbod. Daar kijk ik naar uit.’

Lijkt zo’n leuke baan als die van Roland jou ook wat? Bekijk hier de vacatures: Vacatures – Werken bij Kwintes