‘Ook al zit je hier maar tijdelijk, het is wel jóuw thuis’

In een rustige woonwijk in Huizen ligt een bijzondere locatie van Kwintes. Een plek waar cliënten beschermd wonen en in alle rust werken aan herstel en zelfstandigheid. Wat deze locatie aan de Rijsbergenweg zo bijzonder maakt? De balans tussen veiligheid, vrijheid en vertrouwen.

Nick links, Ammar rechts

Sinds Ammar (32) op de Rijsbergenweg woont, heeft hij eindelijk weer zijn eigen stek. In zijn studio, met eigen keuken en badkamer, heeft hij de vrijheid om zelf zijn dag in te delen. Die zelfstandigheid bevalt hem goed, en geeft hem rust. ‘Ik ben hier niet alleen cliënt, ik ben ook bewoner. Dat is een groot verschil’, vertelt hij aan zijn eettafel. ‘In het begin had ik veel hulp nodig, maar inmiddels doe ik alles zelf: koken, mijn studio schoonmaken, de administratie. En als er iets is, klop ik bij de begeleiders aan.’

Eigen plek, eigen regie

Kwintes biedt op locatie Rijsbergenweg beschermd wonen aan een groep met verschillende uitdagingen, zoals mensen met een psychiatrische kwetsbaarheid, een verslaving of forensische achtergrond. ‘We bieden hier 24-uurs begeleiding, maar we trainen de bewoners om zo zelfredzaam mogelijk te zijn’, legt coördinerend begeleider Nick van Tuijl uit. ‘We leren ze hun eigen huishouden runnen én een veilig en vertrouwd netwerk opbouwen.’ De Kwintes-locatie beschikt over vijf aaneengeschakelde rijtjeshuizen met twintig zelfstandige studio’s en een kantoor voor de begeleiders. ‘Je ziet aan de buitenkant nauwelijks dat wij hier zitten’, vertelt Nick. ‘Onze bewoners zijn vaak al een stap verder en hebben de ambitie om weer deel te nemen aan het normale leven. Daar hoort een zo normaal mogelijk thuis bij. Voor sommige cliënten is zelfstandiger wonen een ver toekomstbeeld, voor de ander al een dagelijkse gang van zaken.’

Geknipt voor het werk

Ammar is daar een mooi voorbeeld van. Na een moeilijke periode, waarin hij een jaar in de gevangenis zat, kwam hij bij Kwintes op de Rijsbergenweg terecht. Vanuit hier werkte hij tot voor kort als barbier in een kapsalon in Hilversum. Deze vaardigheid leerde hij al vroeg in zijn geboorteland Syrië, in de salon van zijn vader. ‘We knipten in Syrië, en later Dubai, vaak bekende mensen’, vertelt hij trots. ‘Maar ook hier in Hilversum had ik laatst een profvoetballer als klant. Ik zou in de toekomst graag een eigen barbiersalon met spa-faciliteiten willen openen.’

Uitdaging van diverse bewoners

Cliënten zoals Ammar hebben steeds minder begeleiding nodig. Maar dat geldt niet voor iedereen. Voor wie veel moeite heeft met structuur, verzorgen Nick en zijn team elke dag ontbijt, lunch en avondeten. Ook zijn er koffiemomenten en activiteiten, zoals filmavonden, fitness en zwemmen. ‘De uitdaging van onze locatie is om alle verschillende bewoners hier prettig met elkaar te laten wonen. Soms kan dat best pittig zijn, en loopt de spanning op. Daar goed mee omgaan is tegelijk ook onze kracht; we hebben een sterk geschoold team. Daarnaast hebben we ook goede samenwerkingen met partners, waaronder de wijkagent. Zo zorgen we samen preventief voor een veilige sfeer.’  

Een thuisgevoel

‘Daar tegenover staat dat we veel waarde hechten aan een warme sfeer’, gaat Nick verder. ‘We willen dat bewoners zich thuis voelen. Ook al zit je hier maar tijdelijk, het is wel jóuw thuis. Daar gaan we met respect mee om.’ De begeleiding doet een keer per week een hygiënecheck. Daarnaast maken we individuele afspraken en zorgen we voor nabijheid. Nick: ‘We zien iedereen als volwaardig individu, of je nou bewoner of begeleider bent. Ik stuur bij waar nodig, maar sta verder zoveel mogelijk náást iemand, niet erboven. Dat zorgt voor wederzijds respect en een ontspannen sfeer op de locatie.’

Klaar voor de volgende stap

In de woning van Ammar gaat de deurbel. Er staat een vriend op de stoep. Hij kent de man nog uit de kapsalon in Hilversum. Sinds Ammar daar niet meer werkt, komt de man geregeld bij hem langs op de Rijsbergenweg. ‘Ik knip en scheer hem dan, en hij leert mij ondertussen Frans. Daarna kook ik voor hem en eten we samen’, vertelt Ammar. Hij verontschuldigt zich naar Nick en loopt naar de voordeur om zijn vriend, die in een rolstoel zit, naar binnen te helpen. ‘Van bewoners als Ammar krijg ik echt energie. Hij is zo gegroeid’, gaat Nick verder. ‘Ik doe dit werk met mijn hart. Dat is belangrijk, want je hebt vaak een lange adem nodig. De ene bewoner maakt grotere stappen dan de ander. Het is goed om daarom te kijken naar de kleine successen. Iemand die voor het eerst zelf kookt, iemand die een baan vindt. Of groter, in het geval van Ammar, die nu klaar is voor de volgende stap. Binnenkort stroomt hij door naar een zelfstandige woning.’