“Voor het eerst sinds jaren durf ik weer met mijn rug naar de deur te slapen.”

Deze woorden van Anouska tijdens een teamoverleg raakten iedereen. Zonder dat ze het zelf doorhad, gaf ze hiermee het mooiste compliment aan haar begeleiders. Het laat zien wat we bij Kwintes belangrijk vinden: dat mensen zich veilig voelen, vertrouwen opbouwen en weer durven te zijn wie ze zijn.

Anouska is 41 jaar en heeft een turbulent leven achter de rug waarin verslaving, mishandeling en criminaliteit haar leven volledig ontwrichtten. Zij raakte steeds dieper verstrikt in een ongezonde relatie en een wereld waarin ze niet thuishoorde. Jarenlang vocht ze tegen deze uitdagingen, maar de situatie escaleerde steeds verder. Ze verloor ook nog het gezag over haar kinderen, wat haar enorm raakte. Toen haar veiligheid niet langer gewaarborgd was door alle omstandigheden, werd er ingegrepen en kwam er professionele hulp in beeld. Die bracht haar naar verslavingszorg. Om veilig te kunnen zijn moest ze alles achterlaten: haar huis, haar spullen en dus ook haar oude leven. Toen haar verslaving onder controle was, kwam ze bij Kwintes terecht. Vanaf september 2024 woont ze op onze beschermde woonlocatie aan de Gordiaandreef in Lelystad, waar ze eindelijk de rust heeft gevonden die ze zo lang miste.

De kracht van veiligheid

Die opmerking over slapen met de rug naar de deur zegt alles over waar Anouska vandaan komt: jaren van alertheid, van altijd op je hoede moeten zijn en van nooit kunnen ontspannen. Nu ze zich weer veilig voelt kan er verder gebouwd worden aan haar herstel. Persoonlijk begeleider Gerko vertelt: “We hebben vanaf het begin ingezet op vertrouwen. Anouska reageert heel gevoelig op hiërarchie, dus we betrekken haar bij zo veel mogelijk. Transparantie en samenwerking staan voorop.” Deze aanpak werkt goed. Anouska heeft haar rust teruggevonden. Ze staat rond zeven of acht uur op en bouwt haar dag rustig op. Structuur in de basis: ontbijt, lunch, avondeten, maar verder de vrijheid om haar dag naar eigen inzicht in te vullen.

Creativiteit als uitlaatklep

Wie Anouska leert kennen, ontdekt al snel haar creatieve kant. Het schilderen ontdekte ze tijdens haar herstelproces en het werd al snel haar grote passie. In haar kamer hangen grote kartonnen platen waarop ze de dagen van de week heeft uitgebeeld, geïnspireerd door maanstanden en spiritualiteit. “Ik ben heel spiritueel”, vertelt ze. “Dat geeft me rust en inspiratie voor mijn kunstwerken.” Maar ze stopt niet bij schilderen. Anouska heeft ook een eigen spel ontworpen, gebaseerd op bekende Disney-figuren. Het is haar droom om dit spel ooit op de markt te brengen. Daarnaast heeft ze ook concrete plannen om haar kunstwerken op markten te verkopen. Dromen die dankzij de stabiliteit in haar leven nu ineens realistisch worden.

Familie weer dichtbij

Een van de mooiste ontwikkelingen is het herstel van familiecontact. Door de verhuizing naar Lelystad woont Anouska weer dichter bij haar tweelingbroer. Ze zien elkaar nu meerdere keren per week en gaan elke maandag samen naar dezelfde zorgboerderij voor dagbesteding. “Dat heeft onze band echt versterkt”, zegt Anouska. “Ik wist nooit wat ik me bij zijn verhalen over een zorgboerderij moest voorstellen, maar nu draai ik zelf mee en snap ik het. Ik vind het echt ontzettend leuk.” Ook het contact met haar twee kinderen herstelt zich stap voor stap. Ze hebben regelmatig telefonisch contact en zien elkaar maandelijks voor een leuke activiteit. Door een onverwachte financiële meevaller kan ze nu mooie dingen doen voor haar kinderen, zoals haar plan om bij te dragen aan hun rijbewijzen. “Voor mijn kinderen heb ik alles over, ik wil weer iets kunnen betekenen voor ze”, zegt ze met een glimlach.

De kracht van begeleiding

Wat opvalt in Anouska’s verhaal is hoe cruciaal de juiste benadering op de Gordiaandreef is geweest. Door haar serieus te nemen, haar te betrekken bij alle beslissingen en vooral: door haar te zien als de persoon die ze is. Gerko: “We hebben geleerd wat er eerder niet werkte en zijn bewust een andere weg ingeslagen. Het gaat om vertrouwen opbouwen, stap voor stap. Want dat heeft ze jarenlang gemist.”

Anouska’s verhaal toont hoe krachtig iemand kan zijn met de juiste ondersteuning. Van iemand die jarenlang overleefde, is ze iemand geworden die weer dromen heeft, plannen maakt en vooral: zich veilig kan voelen. Ze heeft ook geleerd haar grenzen aan te geven, signalen eerder te herkennen en sneller in actie te komen als iets niet goed voelt. “Ik ben heel blij dat ik gered ben”, vertelt ze. Maar het echte werk heeft ze daarna vooral zelf gedaan, samen met de juiste ondersteuning op de juiste momenten.

Toekomstplannen

Anouska kijkt vooruit, verder dan alleen haar creatieve ambities. Ze wil nog een paar tattoos laten zetten en droomt ervan om op termijn zelfstandiger te gaan wonen. Maar wat haar het meest bezighoudt, is het verder opbouwen van de band met haar kinderen. Het contact dat nu weer hersteld is, wil ze koesteren en uitbreiden. Stap voor stap bouwt ze aan een stabiel leven waarin ze de moeder kan zijn die ze altijd al wilde zijn.

Foto: Anouska en haar begeleider Gerko