Adriana: ‘Geloof en begeleider grote steunbronnen.’

Voor iedereen die nog niet toe is aan een baan of vrijwilligerswerk biedt Kwintes in Almere een plek aan waar dagritme geboden wordt. Adriana is één van de vaste bezoekers. Ze houdt vijf dagen per week de wc’s van activiteitencentrum Feniks schoon. Niet mopperen, maar schrobben. Tijdens het werken leert ze met haar emoties om te gaan waardoor het leven nu iets makkelijker is.

Steun op mij

Voordat Adriana (43) begeleiding van Kwintes krijgt, bevindt ze zich lange tijd in de separeer van diverse gesloten instellingen. Haar emoties kan ze slecht reguleren. Ze kampt met een angststoornis, PTSS, depressie en schizofrenie. Door haar psychoses herinnert ze zich gelukkig weinig van deze tijd. Behandelaren constateren bij Adriana een overprikkeling door de groep en bieden haar een zelfstandige unit aan. Langzaamaan gaat het beter waardoor ze de overstap naar Kwintes maakt.

Meer dan vier jaar geleden krijgt ze een eigen woonruimte toegewezen bij Kwintes in Almere. Adriana: ‘Ik heb nog steeds last van angsten en stemmen in mijn hoofd. Hier weet ik nu beter mee om te gaan waardoor ik minder snel uit mijn slof schiet. Als ik boos ben, vloek en scheld ik, maar gooi ik niet meer met spullen.’

Zeggenschap

Kwintes begeleiders ondersteunen haar in het verminderen van prikkels en het omgaan met haar emoties. Twee keer per week voert ze met woonbegeleiders gesprekken over wat er goed gaat en waar ze tegenaan loopt. Met haar persoonlijk begeleider (PB-er) pakt ze allerlei regelzaken op. Momenteel regelen ze ambulante hulp voor als ze uitstroomt naar een eigen appartement. Kwintes Gewoon Thuis neemt op den duur de begeleiding over. Adriana: ‘Ik heb betrokken begeleiders. Als ik binnenkort aan mijn hand word geopereerd vanwege gevoelloosheid en tintelingen, zit mijn PB-er in de wachtkamer totdat ik bijkom.’ In alles heeft Adriana zeggenschap: van begeleidings- en signaleringsplan tot aan het reilen en zeilen bij het LeerWerkLab.

LeerWerkLab

Vijf dagen per week bezoekt Adriana activiteitencentrum Feniks, onderdeel van het LeerWerkLab. Hier maakt ze samen met vriendin Johanna de wc’s schoon. Ondanks haar angst voor reizen met het openbaar vervoer komt ze dagelijks naar haar werk toe. Deze vriendin ondersteunt haar telefonisch als de angst onderweg naar werk te groot is. Ze zijn net zussen en bieden in alles steun aan elkaar. Ook het geloof en haar begeleider van het LeerwerkLab, Cynthia, zijn grote steunbronnen. Dagelijks checkt Cynthia hoe het met Adriana gaat. Naast de schoonmaakwerkzaamheden maakt ze al twee jaar deel uit van de Bezoekersraad. Ze heeft inspraak op zaken die bij het LeerWerkLab spelen en dit geeft haar het gevoel dat ze gehoord wordt.

Persoonlijke ontwikkeling

Terugkijkend op de vierenhalf jaar begeleiding van Kwintes zegt Adriana dat het goed gaat met haar. Ze voert werkzaamheden uit waarbij ze geen druk ervaart. Bovendien bemoeit ze zich minder met andere mensen waardoor de sociale contacten beter verlopen. Als het een keer mis gaat dan praat ze erover met haar begeleider waardoor ze haar emoties beter beheerst. Adriana: ‘Ik had onlangs onenigheid met een andere bezoeker van het LeerWerkLab. Er was geen mogelijkheid om het uit te praten. Cynthia hielp mij om de situatie te accepteren en de ander ruimte te geven om het te verwerken. Na een tijdje hebben we onze onenigheid uitgepraat. Ze gaf me een knuffel en het is nu weer goed tussen ons.’

De komende jaren blijft Adriana het LeerWerkLab bezoeken. Bij lastige situaties kan ze voor steun altijd bij iemand terecht, zowel op werk als thuis. Adriana voelt zich door alle begeleiders gezien en gehoord.

Wegens privacy redenen zijn de namen gefingeerd.


Delen:

Lees ook deze verhalen

Quentin: ‘Als mensen je steeds niet begrijpen.’

Zeventig procent van de mensen met een psychische aandoening krijgt te maken met vooroordelen of discriminatie. Dit noemen we stigma...

Barbera: ‘In pyjama met de nachttrein.’

Midden in de nacht wakker worden met een mes op je keel. Er wordt naar je geschreeuwd: ‘Waar is je...

In de spiegel 

Nog voor zijn moeder een traan laat, drukt zevenjarige Kevin een zakdoekje tegen haar wang aan. Als begeleiders van Kwintes komen weet hij dat hij en zijn broertje naar boven moeten, omdat zijn moeder Phailin (30) gaat praten over het huiselijk geweld dat plaatsvond tussen haar en zijn vader